Cyclone Ita
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marit
14 April 2014 | Australië, Cairns
Tjonge, dat was een spannend weekend.
Donderdag 10 april stuurde Marit een berichtje. Er werd een orkaan verwacht het weekend daarna. Ze waren al druk bezig met de voorbereidingen. Gasflessen waren ingeslagen, water, kaarsen en batterijen. de elektriciteit was al afgesloten. Het lange wachten kon beginnen. Nooit geweten dat een orkaan zich slechts 11 km. per uur voortbeweegt. Dus zat ik vanaf donderdagavond te luisteren via de live stream van ABC-radio. Vrijdag met pijn in mijn buik naar het werk waar de kinderen mij goed af konden leiden.
In de loop van vrijdag kwam Ita (op zee nog zwaar: categorie 5) aan land. Al snel was het een categorie 4 orkaan. In Cooktown waaide Ita een dak van een huis en een dak van het James Cookmuseum. Ze vervolgde haar weg richting Cairns. Gelukkig nam ze wederom snel in kracht af. Toen ze zaterdag inmiddels tot de eerste categorie behoorde, kwam ze langs Cairns. Er zijn wel bomen uit de grond gerukt, maar verder is het ontzettend meegevallen. In Nederland iedereen weer rustig.
Marit baalde er wel een beetje van. Het heeft heus goed gestormd, maar ze had het wel mee willen maken: Een stad zonder water en elektriciteit.
Het was natuurlijk best spannend geweest.
Bij het vorige verslag (het is toch een beetje een dagboek voor later) ben ik nog vergeten te melden dat in de kerstvakantie Marit te horen kreeg dat ze in augustus tante zal worden. Manon en Martijn verwachten dan hun eerste kindje. Ze reageerde erg blij, dat ziet ze wel zitten. In januari kregen we een pakketje van Marit. Er zat een kadootje in voor Karianne haar verjaardag, een kadootje voor Jord zijn verjaardag, een slabbetje voor de nieuwe baby en een flesopener voor Lars in de vorm van een kangoeroe. Voor Freddie en mij zat er een briefje in. Hierin bedankte ze ons voor het feit dat ze erg blij is dat wij haar hebben laten gaan. Ze beseft dat het voor ons heel moeilijk was, maar ze groeit, ervaart en leert zichzelf kennen. LIEF!
Misschien komt er nog wel meer op een later moment.
Het lijkt me zo leuk als een aantal van de lezers een berichtje achterlaten voor Marit. Sommigen doen het regelmatig, maar het is leuk voor haar om ook van anderen iets te lezen. En misschien als je een leuk nieuwtje deelt, verlangt Marit meer naar huis. En daar wordt deze moeder heel blij van.
Alvast bedankt!
Donderdag 10 april stuurde Marit een berichtje. Er werd een orkaan verwacht het weekend daarna. Ze waren al druk bezig met de voorbereidingen. Gasflessen waren ingeslagen, water, kaarsen en batterijen. de elektriciteit was al afgesloten. Het lange wachten kon beginnen. Nooit geweten dat een orkaan zich slechts 11 km. per uur voortbeweegt. Dus zat ik vanaf donderdagavond te luisteren via de live stream van ABC-radio. Vrijdag met pijn in mijn buik naar het werk waar de kinderen mij goed af konden leiden.
In de loop van vrijdag kwam Ita (op zee nog zwaar: categorie 5) aan land. Al snel was het een categorie 4 orkaan. In Cooktown waaide Ita een dak van een huis en een dak van het James Cookmuseum. Ze vervolgde haar weg richting Cairns. Gelukkig nam ze wederom snel in kracht af. Toen ze zaterdag inmiddels tot de eerste categorie behoorde, kwam ze langs Cairns. Er zijn wel bomen uit de grond gerukt, maar verder is het ontzettend meegevallen. In Nederland iedereen weer rustig.
Marit baalde er wel een beetje van. Het heeft heus goed gestormd, maar ze had het wel mee willen maken: Een stad zonder water en elektriciteit.
Het was natuurlijk best spannend geweest.
Bij het vorige verslag (het is toch een beetje een dagboek voor later) ben ik nog vergeten te melden dat in de kerstvakantie Marit te horen kreeg dat ze in augustus tante zal worden. Manon en Martijn verwachten dan hun eerste kindje. Ze reageerde erg blij, dat ziet ze wel zitten. In januari kregen we een pakketje van Marit. Er zat een kadootje in voor Karianne haar verjaardag, een kadootje voor Jord zijn verjaardag, een slabbetje voor de nieuwe baby en een flesopener voor Lars in de vorm van een kangoeroe. Voor Freddie en mij zat er een briefje in. Hierin bedankte ze ons voor het feit dat ze erg blij is dat wij haar hebben laten gaan. Ze beseft dat het voor ons heel moeilijk was, maar ze groeit, ervaart en leert zichzelf kennen. LIEF!
Misschien komt er nog wel meer op een later moment.
Het lijkt me zo leuk als een aantal van de lezers een berichtje achterlaten voor Marit. Sommigen doen het regelmatig, maar het is leuk voor haar om ook van anderen iets te lezen. En misschien als je een leuk nieuwtje deelt, verlangt Marit meer naar huis. En daar wordt deze moeder heel blij van.
Alvast bedankt!
-
14 April 2014 - 22:20
Lucy :
Hè Marit , wat een avonturen beleef jij meid . Ik heb nog niet eerder gereageerd maar vond het nu wel eens tijd worden .Ik voel het nu ook meer omdat ik met je mama de hele middag heb bijgekletst op de dag voor de cicloon zeg maar . Dan wordt het nog tastbaarder voor mij. Gelukkig viel het allemaal mee. Ik heb het super gehad met je mams èn Mazzel en mijn hond Nina . Je bent acuut verliefd op Mazzel ,geloof me , wat een heerlijk beestje . Nou meid ik wens je nog heel veel plezier en alles wat daarbij hoort . Ik vind het geweldig dat je dit doet . Liefs van Lucy
-
15 April 2014 - 14:40
Anja Klein-kamp:
De berichten lezend van / over Marit ben ik me veel meer bewust geworden van de gevoelens van mijn ouders al die jaren dat ik in Afrika zat , meestentijds zonder telefoon en uiteraard voor ' t internettijdperk ......ik probeerde daarom wel elke week een brief of postkaart te sturen , zodat ze een beetje wisten waar ik (mee bezig) was en gerustgesteld over mijn welbevinden , brieven die ik later bij m'n ouders heb teruggevonden en de basis kunnen vormen voor een biografie o.i.d. ......
Dus Marit , in deze moderne tijd waar ' t zoveel makkelijker en sneller is om de achterban regelmatig even op de hoogte te houden : ' t wordt zeer gewaardeerd ( ook door mij ! ) en Later zul je met plezier je verslagen nog 'NS teruglezen!
Veel groetjes , Anja.
-
16 April 2014 - 15:29
Oma En Opa Bootsma :
marit
wat is het toch prachtig dat je zoveel beleeft maar wees voor zichtig he.
ik weet wel ach oma weer hoor maar toch zal ik blij zijn dat je weer gezond hier weer bent in n.l.
geniet zoveel je kan hou je goed veel liefs van ons en tot ziens liefs van opa oma -
16 April 2014 - 23:58
Opa En Oma Baard:
Lieve Marit,
Wat hebben we in spanning gezeten afgelopen weekend.
Volgens de foto was het toch aardig heftig, al vond jij dat het wel wat meer had gekund.
Maar dat was vast de opluchting. Wij waren in ieder geval erg blij dat het meeviel.
We merken, dat we je erg missen op zo'n moment helemaal.
Maar we wensen je voor je volgende belevenissen veel plezier en spanning!
liefs en groetjes, opa en oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
